Día do Libro

 

      O luns, 23 de abril, celebramos o Día do Libro e os vosos compañeiros deixaron uns post-it  cos títulos dos libros que para eles son os seus favoritos:

    Tamén puxemos no vestíbulo unha mostra de libros que podedes atopar na biblioteca e que representan todos os xéneros literarios:

 
      Nós, como decía Don Quijote, queremos ter unha formación completa. El falaba das armas e as letras, agora falamos do "Amor pola ciencia" e da "Paixón pola lectura". Dende o Club de Ciencia tamén celebramos o Día do Libro coa edición dun tríptico de recomendacións lectoras que teñen relación con algún apartado do mundo da ciencia.

No primeiro andar puxemos as frases máis celebres e celebradas dos dous escritores: Miguel de Cervantes, nado en Alcalá de Henares; e William Shakespeare, nado en Stratford-Upon-Avon:

E tamén no vestíbulo, a carón da entrada, a nosa árbore da literatura recolliu os brotes dunha primaveira chea de suxestións: Era por setembro de Xabier Quiroga, Maravillas de Brian Schenik, El carnaval de los ladrones, de Cornelia Funke, Os nenos da varíola de María Solar, Nocturnos de Ishiguro, Ciencia para Nicolás de Carlos Chorda ...,  entre outros.

23 de abril

     

        Hoxe, luns, celebramos o Día do Libro, en recordo de Cervantes e de Shakespeare.

     Polo instituto levamos xa días argallando para visibilizar (está de moda o verbo) esta data e, especialmente, para que vós teñades un recordo dela e unha información que nunca ven de máis.

     Como xa sabedes, o  23 de abril de 1616 coincidiron na data (que non no día) os dous escritores máis importantes daquel tempo: en castelán escribía Miguel de Cervantes y Saavedra; en inglés, William Shakespeare.

Primeira edición

     Cervantes foi un escritor xenial que non foi recoñecido nos seus tempos ata que lle chegou a fama pola primeira publicación de El Quijote (en 1605), a gran novela moderna para todos os lectores occidentais.

 Naciu en Alcalá de Henares, onde hoxe hai unha Casa-museu na que fora a do seu avó paterno, Juan de Cerbantes (ou Cervantes, ou Ceruantes), de orixe galega.




Os alumnos de 2º de Bacharelato recordan ben a viaxe que fixemos en novembro e a visita á casa Cervantes, onde viron a famosa carta que lle escribiu á súa amada Dulcinea, firmando como "El Caballero de la Triste Figura", nome que lle puxo o seu escudeiro, Sancho Panza.

 

Tamén un debuxo onde podemos ver moi ben o refrexo da súa famosa frase:

     "No son gigantes, son molinos"

     Tivo sempre desexos de ser escritor, mais tamén de ser un militar, segundo o ideal da época. No Renacemento, as armas e as letras debían ir xuntas  e Miguel de Cervantes, que era un home do Renacemento, foi soldado do imperio ás ordes de Don Juan de Austria, á bordo da armada española, no Mediterráneo. Participou na batalla de Lepanto, xunto ao irmán Rodrigo, e foi ferido nunha man. Aí empezaron as súas desgracias... Cando voltaban para casa, a bordo da galera Sol, foron apresados por uns piratas berberiscos e tiveron que pasar 5 anos como cautivos en Arxel. Alí tiveron que esperar moito para seren rescatados (as ordes relixiosas recaudaban cartos para pagar os rescates dos cautivos), mesmo intentaron fuxir alomenos catro veces. Resulta que Cervantes levaba unha carta de recomendación para buscar empleo en España, dada a súa ferida non podería seguir sendo militar, iso fixo que os turcos pensaran que era un home rico e importante e pedían moito por el.

     Hoxe conservamos os papeis oficiais do xuicio a Cervantes e de como conseguiu ser liberado.

Ensaio onde se recollen os anos de cuativerio e a liberación

     Dende que chegou a España a súa vida foi un continuo afán por conseguir chegar a ser funcionario nas Indias, mais non tivo sorte. Escribiu poesía, teatro, novela... E nunca chegou a nada ata que o Conde de Lemos donou os cartos para pagar a edición de El Quijote na imprenta de Juan de la Cuesta, na rúa de Atocha, en Madrid.

      A partires dese momento, 1605, xa pasou o que todos sabedes.

    Edicións, traducións, fama, un recoñecemento mundial, a escritura da segunda parte, un Quixote falso, a publicación das demáis obras que tiña gardadas esperando un mellor momento, e a segunda de 1615, aínda mellor ca primeira. 

     De William Shakespeare sabemos moi pouco: foi actor, nacido en Stratford-upon-Avon, perto de Birmighan, en Inglaterra. Casou, foi actor, escribiu poesía, teatro... Ou non? Hai sospeitas de que a súa identidade como dramaturgo non era real e que detrás del estaba o gran escritor Christopher Marlowe.

     A obra de Shakespeare é coñecida en todo o mundo, deixou grandes obras que nós lemos, Romeo e Xulieta (en 1º de ESO, adaptada), Hamlet (en 1º de Bacharelato, en Literatura Universal), e personaxes universais xunto con textos profundos que reflicten moi ben os defectos e as virtudes (poucas) dos homes e das mulleres.

"Do fantástico ao neofantástico: Julio Cortázar"

   

procedencia: Público

 Nesta primeira semana de abril, xa nada máis chegar das vacacións de Pascua, fixemos unha incursión no mundo de Julio Cortázar. Os alumnos de 1º de Bacharelato, en tres tandas, foron á biblioteca de As Torres para asistir a dúas horas de obradoiro sobre os relatos de Cortázar.

     Como non é un autor moi coñecido por vós, aínda que ás veces lemos e traballamos algún dos seus relatos nas clases, pensamos que era moi interesante asistir a esta actividade dirixida por Maribel Andrés Llamero, especialista en Filoloxía Hispánica e poeta.

procedencia: Mcklein y Parker

     Maribel levounos pola  historia da literatura "marabillosa", a que vai afastada do real ou, alomenos, presenta momentos diferentes. E fíxonos distinguir aquelo do que falaba Todorov: a literatura marabillosa (eses contos tradicionais que comezan sempre por un suxestivo "érase unha vez..."), a literatura fantástica (chea de creaturas estremecedoras e de momentos terroríficos) e a literatura neofantástica, na que o gran escritor arxentino destacou tanto.

     Fixemos a lectura dunha axeitada selección de relatos de Cortázar e de fragmentos da súa Historia de cronopios y de famas, mais tamén houbo tempo de imaxinar e de crear a partires dos textos propostos os que os alumnos, por parellas ou en grupo, escribiron con moito tino e imaxinación. 

     A escritura "a duas mans" de "Instruccións para ..." deron resultados hilarantes e moi interesantes... Igual temos por aquí algún escritor ou autor de cómic interesante...

procedencia Alfaguara

        Os cronopios e os famas imaxinados polo seu creador:

TeleSur

     Maribel Andrés Llamero, esa mesma semana, fixo a presentación do seu libro de poemas (con prólogo de Antonio Colinas) na librería Lume de A Coruña. Haberá que seguila!