Fin de curso: Club de ciencia

    Chegamos, por fin, ao verán, e os nosos compañeiros do Club de Ciencia traballaron arreo o mércores para expor todas as súas experiencias. 

     Levan todo o ano traballando e deixando impronta  nas distintas modificacións que ven acollendo o instituto (os planetas do segundo andar teñen cambiado para sempre, e para ben, as cores e o ambiente do centro).

       Alumnos e profesores quixeron amosar a toda a comunidade educativa o que fixeron en robótica,  e en ecoloxía na procura da sostenibilidade:

      Fixeron unhas tartas ben ricas para educarnos en  hábitos alimentacios, intentando que non abusemos do azucre


   

         E nas matemáticas, reagruparon os xogos con que nos intrigaron todo este curso cun vistoso calendario:

      A construción e instalación da cúpula xeodésica foi a estrela da xornada, como non tiña cabida dentro tiveron que poñela no xardín:

     A xornada rematou coa charla do investigador médico Francisco Blanco, animando a todos a procurar unha vida máis saudable e de máis calidade, e a seguir afondando nos coñecementos científicos.

     Grazas a todos. E boa sorte nas notas finais!

Roteiro Cultural: Kaideda, Tenreiro, Neira Vilas e Roi Casal

     

Procedencia da imaxe: Concello de Oleiros

     Os alumnos de 1º de Bacharelato fixeron un roteiro cultural polo Concello de Oleiros, acompañados polos seu profesores. 

     

     A iniciativa do Concello (auspiciada polo Servizo de Normalización Lingüística e o Sistema de Bibliotecas Públicas Municipais)  foi secundada polos tres institutos e mesmo os alumnos do IES Xosé Neira Vilas e os do IES Miraflores traballaron arreo xunto cos Equipos de Normalización Lingüística para facer un percorrido cultural polos lugares máis emblemáticos: nas Torres de Santa Cruz o centro de atención foi Kaydeda, houbo visita ao Museo de Oleiros; no Parque José Martí falaron de Anisia Miranda e a súa obra literaria; finalmente, en Montrove houbo unha referencia á arquitectura de Antonio Tenreiro.

     Choveu moito mais tamén houbo tempo para o lecer e para a música.

  

     Roi Casal musicou uns poemas de Xosé Neira Vilas e nos deixou a súa obra cunha agarimosa dedicatoria:

Colaboradores

      Xa estamos en xuño, aínda que non parece, e queremos dende a Biblioteca agradecer aos alumnos que colaboraron connosco na realización das actividades nestes últimos meses. O traballo pódese tomar coma un xogo ou un momento de lecer se se quere, falando e argallando con papeis pasamos un bo rato.

    Houbo quen recortou e pegou para poñer na Árbore da Literatura uns adornos moi especiais, recomendando libros para Nadal.

     Houbo quen pasou tempo doblando e doblando para darvos o tríptico coas recomendacións lectoras do Club de Ciencia:

      Que quedaron así:

      A todos,  moitas gracias por ser voluntarios da Biblioteca!
   

Fred Vargas

   

Fred Vargas na Semana Negra de Xixón, 2009 (Procedencia da imaxe: Semana Negra Gijón)

    Anunciaron estes días o próximo Premio Princesa de Asturias das Letras, e o galardón é para Fred Vargas.
     O seu nome é Frédérique Audoin-Rouzeau, escolleu o de Fred Vargas como homenaxe a María Vargas, personaxe interpretado por Ava Gadner na película La condesa descalza.
     Que gusto, cando os premios son tan ben elexidos.

   Quen é Fred Vargas? Unha muller, marabillosa arqueóloga francesa, especialista en arqueozooloxía, e na idade media; sobre esta época escribiu  ensaios como Les chemins de la peste, le rate, la puce e l'homme (non traducida aínda: Os camiños da peste, a rata, a pulga e o home)

     De sempre viviu nun ambiente cultural xa que o seu pai era un poeta surrealista (Philippe Audoin) o seu irmán é historiador, mesmo a súa irmá xemelga, Jo Vargas, é pintora. A ela  sempre lle da a ler as súas narracións antes de publicar nada.
     As súas novelas pertencen ao xénero policíaco, o "noir" francés, mais non son só unha historia de asasinatos e policías. Sempre teñen un trasfondo de enigma aparentemente irresoluble que pode ser explicado ao final grazas á intuición ilóxica do protagonista, o comisario Adamsberg. Na súa comisaría os seus compañeiros son uns tipos bastante peculiares; está o dipsómano inspector Danglard caracterizado por unha personalidade complexa e intrigante, xunto a un saber casi infinito,  que debe cuidar tamén aos seus cinco fillos; a tenente Retancourt, un prodixio da natureza en canto a forza e da psicoloxía en canto á lealtade. Todos os axentes contan cunha característica definitoria da súa personalidade  (a narcolepsia, a supervivencia ao ataque dun lobo...), sempre sorprenden e nunca defraudan.
     A autora interésase pola creación do perfil psicolóxico dos seus protagonistas. Lendo cada novela, o importante non acaba sendo o caso nin a súa resolución final, senón as forzas encontradas nas relacións humanas: a mentira e a verdade, o secreto e a revelación, a lealtade e a traizón, o amor e o desamor, a violencia e a calma, o recordo e a amnesia, a infancia como impronta dos conflictos da madurez...

Procedencia da imaxe: Editorial Siruela

     Na súa última novela, grande obra narrativa, asistimos á perda de confianza entre os dous grandes protagonistas, o comisario e o seu segundo na oficina; ás relacións de poder que se establecen nos centros de traballo mais tamén nas familias; á violencia larvada que está agachada detrás das relacións coas mulleres; todo xira en torno a un caso moi difícil: mortes relacionadas coa picadura dunha araña... O comisario Adamsberg debe trasladarse a unha zona concreta onde nun pasado difícil e hostil uns seres humanos viviron unha violencia física e psicolóxica imposible de esquecer.
     No instituto temos algún libro de Fred Vargas: El hombre de los círculos azules, Huye rápido, vete lejos, Fluye el Sena. Achégate a ela e descubre unha novela diferente coa primeira da serie:

Procedencia da imaxe: DeBolsillo